Marionetas en Lalín. Exposición do Titirideza 2016.

Seguindo a liña da edición anterior o Titirideza mostra imaxes do noso pasado. A exposición Marionetas en Lalín que se podevisitar no Pazo de Liñares mostra carteis, fotografías, folletos e outros materiais arredor da presenza da marioneta en Lalín.

Materiais tanto de programacións que se seguen realizando como o Titirideza, o Titerentroido e a Algarabía como doutras que seguen na memoria como Xullo na Praza das Pipas, A foliada, o Refestexo… Pezas que forman parte dos fondos da biblioteca e do arquivo do Museo Galego da Marioneta.

Demos feitos na Residencia Nosa Señora das Dores de Lalín, obradoiro organizado por Celso Fernández Sanmartín que serviron de base para a elaboración dos carteis dos Titerentroidos dos anos 2004 ao 2007

Folletos de Titerentroidos e Titiridezas

Fotografías varias

Publicacións

Público na Foliada

Titiriteiras na Rúa Colón

Títeres xogando no Pub O Vento

Cabezudos de Wily

Chegaron ao Museo Galego da Marioneta dous personaxes, dous cabezudos cedidos pola familia de Antonio Taboada Ferradás “Wily” para que poidan ser visitados.

 

Aquí  faranse compañía mutuamente cos outros “seres” que habitan este pazo, especialmente estarán moi ben en compañía do cabezudo pintado por Laxeiro, veciño de Wily.

Cabezudos de Laxeiro e Wily, a esquerda figura dun cabezudo da Esmorga de Luchi Iglesias

Estes cabezudos están feitos con cartón, arame, xeso e pintura acrílica, teñen un armazón de arame, posiblemente despois de facer estes cabezudos,  Wily utilizou a técnica do armazón de arame para as súas obras de arame, plástico e luz, como “El Ragazzo de La Fiori” (1998).

El Ragazzo de la Fiori (1998). Foto de Miguel Calvo para o catálogo “Antonio Taboada Ferradás. Wily. Unha técnica salvaxe. (2016)

Grazas a Cruz Taboada por facer posible que estes cabezudos poidan ser contemplados no Museo Galego da Marioneta

Cabezudos no xardín

Cabezudo na biblioteca

Marioneta de Paul Klee nunha vitola

This gallery contains 3 photos.

Originally posted on Biblioteca Marioneta:
No museo Galego da marioneta pode verse unha serie de 24 Vitolas da Marca Cogetama (Bélxica), doazón de Miguel Calvo Ulloa. A vitola co NO. 20/24 representa ao Esquimó de pelo branco de Paul Klee (1924). Entre…

Feira do Vento: Chega Barriga Verde

Coincidindo coa data na que se celebraba a Feira do Vento en Lalín, primeiro xoves  tras o domingo de Pascua, abre no Museo Galego da Marioneta a sala  adicada a Barriga Verde;  marioneta  que visitaba fielmente esta feira ata mediados da década dos sesenta.

A xenerosidade mostrada pola familia Silvent co Museo Galego da Marioneta posibilitou que  estas pezas fundamentais na historia do teatro popular galego  enriquezan os fondos do museo.

O espectáculo de Xosé Silvent  tivo, ademais, a peculiaridade de ser unha das escasas mostras de teatro en galego realizadas durante o franquismo, unha forma de teatro popular reivindicada por autores como Risco, Cunqueiro, Manuel María,  Méndez Ferrín ou Borobó entre outros. Os títeres de feira ían dirixidos a públicos de todas as idades e a súa funcionalidade era máis ben catártica.

Barriga Verde incorpora as características esenciais da tradición europea de títeres de cachaporra, forma parte da extensa familia de Guignol, Pulcinella, Don Roberto, Don Cristobal, Punch e moitos outros. A súa popularidade en Galicia foi  enorme entre 1920 e 1960, cando a familia Silvent percorre gran parte das feiras e vilas coa súa barraca. Barriga Verde transcendeu o personaxe da peza de títeres  pasando a dar este mesmo nome aos titiriteiros que a representaban e a frase coa que remataba o espectáculo ¡Morreu o demo e acabouse a peseta!  pasou a fala como refrán ou sentenza.

Na actualidade e compartindo obxectivos coa Asociación cultural  Morreu o Demo e enmarcadas no Proxecto Barriga Verde lévanse a fin unha serie de iniciativas e  accións para reivindicar, divulgar e investigar a  esta irreverente marioneta

Publicacións da Asociación Morreu o Demo para a recuperación do títere tradicional

Tempos venturosos

Que veñan tempos venturosos!

 

Técnicas de manipulación

No desexo de conseguir uns movementos, e con eles unha expresión das marionetas cada vez máis perfecto, fóronse desnvolvendo ao longo dos tempos distintas técnicas e aparellos para controlalas durante a representación. Este control ao que lle chamamos manipulación convértese en algo esencial para materializar no escenario os personaxes que interpretan as marionetas. A complexidade e variedade destas técnicas fai moi dificil a súa clasificación. Adoitase intentalo partindo da distinta relación espacial do manipulador coa marioneta:

1. Manipuladas por abaixo: a marioneta está situada nun plano superior ao manipulador.

 

Marioneta de luva

Marioneta de variñas

    

 

 

 

 

 

2. Manipuladas por arriba: a marioneta está situada nun plano inferior ao manipulador.

Marionetas de vara

Marionetas de fío

 

 

 

 

 

 

 

 

3. Manipuladas por atrás: a marioneta está situada no mesmo plano do manipulador.

Bunraku

Sombras

 

Don Quixote

Marioneta utilizada en “O retablo de maese Pedro”, por “Os monicreques de Kukas”.

Esta adaptación musical  con marionetas dun episodio do “Inxenioso Cabaleiro Don Qixote da Mancha” de Miguel de Cervantes xurde dun encargo realizado pola Princesa de Polignac a Manuel de Falla dunha ópera para títeres para ser representada no seu palacio de París no ano 1923.

“Os Monicreques de Kukas” fixeron esta produción no ano 2001, baixo a dirección escénica de Marcelino de Santiago (Kukas) e a dirección musical de Antoni Ros Marbá, coa Orquesta “Real Filharmonía de Galicia”

Esta marioneta que representa a Don Quixote está realizada en papel, madeira e metal, o manipulador coloca a marioneta nun arnés e cun mando horizontal que sae da espalda da marioneta manipúlase a cabeza, os brazos levan variñas e as pernas son movidas directamente polas pernas do manipulador.

“Eran os oitenta…” Exposición no Titirideza 2015

This gallery contains 10 photos.

Originally posted on Biblioteca Marioneta:
Nos últimos anos da década dos setenta e comezo da dos oitenta xorden en Galicia novas compañías de marionetas para encher o baleiro producido co abandono de José Silvent e a súa Barraca de Barriga…

Tarde de festa en Liñares

O xoves 23 de xullo hai festa en Liñares

 

Comezaremos ás 18:00 h., para os máis pequenos:

Marionetas Trécola

Poñerá en escena: “O carro dos títeres” Tres obriñas de guiñol: “Sidulfo e o diaño”, “O vampiro Slurp” e “Hipo”

A continuación:

Ultra_Alimento

deleitaranos cunha sabrosísima merenda para os nenos

 Baile 100% con Os cempés

Sobre ás 19:30 h. para os máis maiores e os nenos a partir de 9 anos que participen acompañados dun adulto Obradoiro de baile. Os Bailes máis sinxelos de aprender, os máis divertidos, os de sempre con música en directo con Os Cempés.

Despois do obradoiro, Ultra_alimento ofreceranos unha merenda para os participantes do obradoiro, para coller forza e seguir co baile a cargo de “Os cempés”

Baile para tódolos públicos, soltos,  xuntos ou agarradiños Os cempés son: Antón Varela: Gaitas Oscar Fernández: Zanfona e cavaquinho Roberto Grandal: Acordeón Serxio Ces: Canto, saxo, percusión e guía de baile

Colaboración Obradoiro 5 €

Colaboración baile: 5 €

Inscricións previas para obradoiro e baile:

museodamarioneta@lalin.org

635175143

“O Palleiro”. Residencia de Alba Grande no Museo Galego da Marioneta

Alba Grande estará no Museo Galego da Marioneta os días 9 e 10 de xullo preparando e adaptando esta representación a este espazo. A representación realizarase o día 11 de xullo ás 20:30 h. “O PALLEIRO” Unha obra orixinal de: Alba Grande Dirixida por: Gena Baamonde “Tratamos os xeitos de achegar o acto vivo e inmediato que é o teatro, ao público que menos acceso ten a velo, e dende a unha distancia de achegamento, co fin de desmarcar a distinción entre os status de artista e público, que xa se crea coa construción do clásico edificio do teatro” OBXECTIVOS DE XIRA DESTA OBRA • Achegar o teatro aos sectores sociais que por non teren acceso xa non teñen a opción de ter interese. • Facer do teatro un medio vivo e espontáneo de comunicación coa sociedade. • Facer partícipes a persoas das localidades coa recepción da obra na súa localidade. • Fornecer a cultura do medio rural con máis actividades que apoien aos medios produtivos e de turismo, e ao coidado ambiental da súa paisaxe. • Atopar a versatilidade da obra, e enriquecer o seu discurso, sen limitarnos a actualo só no rural. • Retribuír en Galicia a inversión en experiencia e formación acadada polos artistas. • Acadar máis elevados niveis de experiencia nas traxectorias artísticas. O ESPECTÁCULO Esta é unha peza teatral dramática, con moitos trazos cómicos e musicais, apta para o público interxeracional. O público principal será calquera persoa que se achegue a ver a obra no espazo correspondente. A obra dramática comprende varios estilos de actuación; dende o texto ao teatro físico, ou aos títeres e á máscara. Conxugándose nun estilo propio de arte escénica que pretende directamente acoller a atención e a sorpresa do público, a súa risa e a súa morriña. Ao remate, ofrecemos ao público un tempo con degustación e coloquio, para compartir os seus pareceres e preguntas connosco. A próposito de fomentar a reflexión ou o sentido colectivo sobre o vivido co teatro, ou intercambiar historias. O que tamén nos permite valorar cada actuación, lugar e público en sí mesmos. O dúo entre a actriz e o músico fórmase a partir deste proxecto, coa vontade de construír un diálogo vivo entre as dúas forzas escénicas: o teatro e a música. Sinopse: É a historia dunha muller rural. Nace, xoga, medra e traballa no rural. A súa xeración devanceira invítaa case con obriga a abandoar a terra na que naceu para procurar o éxito persoal eprofesional na cidade. Alí vive as experiencias positivas e negativas dun novo entorno social elaboral, que a levarán a reveleacións vitais sobre sí mesma.

EQUIPA ALBA GRANDE. Actriz e creadora orixinal do proxecto GENA BAAMONDE. Direcc ión de escena ÁLEX ÁLVAREZ. C omposición e Interpretación musical en escea GUILLERMO RIVERA. C omposición e Interpretación musical en escea ANDREA LORENZO. Soporte de produción, xestión e distribución

Ensaio

Mostra no SOPA’15

Presentando o proxecto no SOPA’15

Andrea Lorenzo

Alex Álvarez